Akþamýn hüznü yaðmaya baþladý
yalnýzlýðýma
neþeli günlerime inat
sürgünde kalan umutlarým
yarým kalacak gibi yarýnlara.
Geçip gitmiþ örüntüler hayaliyle
þimdi yalnýzým
yaðmurda kalmýþ bir kelebek gibi
anýlarýma sýðýnmýþ
kýsalan günlerimi beklerim.
Gülüþüm
çamura basmýþ ayak gibi
durur altýmda
apak günlerimi özlerim.
Ve bir kýrlangýç sürüsü geçer aniden
inatla
býçkýn gibi kanatlarý
bihaber yalnýzlýðýma
ve ömrüm bir alev topu gibi düþecek önüme
zil çaldýðýnda.
Camlarý kýrýp çýkasým gelir
mavinin masmavinin ortasýna.
Ýþte sensin akan suyumun çesmesi
diyesim gelir
de
dilim bir yuduma özlemken
uzanmaz kýrýlasý ellerim.
Ben yalnýzlýða yoldaþým
ezelden beri
ve
söz geçirmez zamana
alil kalasý bedenim.
Neden öyle ayraçlý bakýþlarýn
bir hacet arar gibi üstümde
sen benim öznemsin
baþka öðe kalmadý dilimde.
Yorgunum deyip noktayý koysam olmaz mý..
Bahri güven
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.