Geç otur dediler Þöyle akýllý uslu Aklý baþýnda mahpus Usu hayaline sýðýndý
Önünde Akýl vericiler dizilip vaazlar verdiler Deliler tef çalýp oynadý Birkaç bomba düþtü eterafýnda Tepesinde konfetiler patladý üç beþ Parmaðý kýpýdamadý.
Geç otur dediler Þöyle akýllý uslu Oturduðu köþenin köleleri mabadýnda aðýt ateþi yaktý Ayak tabanlarýnn altýnda gölgeden bir çukur Karardýkça karardý, karardýkça karardý.
Bir an geçti Bir yýl geçti böyle Yarým ömür kimisine Akýllý uslu oturdu o köþede
Þaþýrtmacalý bir soru sorulmuþtu Cevabý her daim yanlýþ Oturduðu yerde Ellerine baktý, Elleriyle yüzüne Yüzü onu o köþeye oturtanlara Gözü karardý Kalktý. Ayakta daha Akýllý Aptal Hayalperest Boktan Güçlü Yaramaz ... hissetti
Serpil Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
SERPİL ŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.