aklýmda birkaç duygunun dayanýlmaz hafifliði
birkaç düþünce çatýrdamak üzere
birkaç kýsrak koþuyor içimden leyla çölüne
alýp götürüyorlar düþlerimi
alýp götürüyorlar hayallerimi
bir elif miktarýnca
alev sýcaklýðýnca
ceplerimde özlem taþýyorum masallar diyarýna
kelebekler uçuþuyor yine en uzaðýna zihnimin
koca okyanusun en derin yerindeymiþim gibi
saðlý-sollu dev dalgalarla
savaþýyorum
sýrýlsýklam ruhum dýþarý çýkýyor þiþesinden
yürüyerek geçiyor koyu mavi yollardan
çýrýlçýplak …
dört elif miktarýnca öfke yüklenmiþ
üç sükun kararýnca lal kesilmiþ
üþüþüyor dehlizlerime koca koca kýzýl fýrtýnalar
pervasýzca…
kasým akþamlarýnda tarumar ediliyorum
tükenircesine
yok edilircesine
saatlerce birikmiþ karanlýðýn göðsünden
düþ saðýyor dudaklarým
bir ateþ yanýyor yüreðimin tam orta yerinde
keskin bir yanýk kokusu geliyor çok ýraklardan
bir kara tren kalkýyor yine …
þehrinde büyüdüðüm elif adresine
koyusundan açýðýna bütün renkleri birbirine ekliyorum
bütün çizgilerin uçlarýný
bir uzun bir kýsa .
içim içime akýyor hep
en azgýn lodoslar vuruyor yüzüme kýrbaçlarýný
saðanak saðanak yaðýyor
güz mevsimlerinden yaðmurlar…
üþüyorum velhasýl
kanat çýrpýyor içimdeki serçe
gri bir bulutun terekesine taþýnýr gibi
görünmez bir uçurtma gibi
gök boþluðun kör duvarlarýna çarpa çarpa
en son ýþýk vuruluyor
en can alýcý yerinden ufuk bölünüyor
yorgun sancýlar saplanýyor göðüs kafesime
yaðmurlu bir sonbahar akþamý
dýþarýda yalnýzca, düþen yapraklarýn acý vaveylasý
hüzzam þarkýlar söyleniyor radyoda
ayný güftenin iklimine cezmedilmiþ
biraz içli
biraz hüzünlü
biraz kasým soðuðu
en tanýdýk seslerden hülasa
redfer