Permeperiþan bir halde yine her akþam Kan ter içinde kývranýrken Düþtükçe düþerim Düþlerimin hüzün kokan sonsuzluðuna Bilirsin Asýrlardýr böyleyim Apansýz gidiþinden sonra Beni benden ediþinden beni senden ediþinden sonra Aynalarýn karþýsýnda hep yine kendime çatarým
Sana göre Yaktýðýn aðýtlarýn sebebi benim Benim bütün mevsimlerin kýþa dönmesinin sorumlusu Oysa ben senin için, anbean ölenim Alevlerin o yangýnlarýn, o harýn Hiç korkmadan yürürüm üzerine Yangýnýn ortasýnda seni ateþ gibi ellerimde tutarým
Yüreðim hiç eðilmedi, ben hiç bükülmedim Yalancý baharlardaki Sarhoþ yapraklar gibi hiç dökülmedim bilirsin Ve unutma Bunlar senin sözlerin: Simsiyah efkarlardaki Gözlerimi yakma, bana öyle bakma Ben eski tarihlerden kalma bir gemiyim Þahitsiz fýrtýnalardaki Küçücük bir dalgayla devrilir batarým
Asit yaðmurlarý altýnda ýslandým Bakýr rengi göklerin Daðlara yaslandým sanma uslandým Sonuna varmadan ereklerin Kayýp kentlerdeki hallaçlar misali Ya gözlerini gözlerime katarým Yada aklýmý atarým
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.