BEN

BEN

Korkaða serttir sözüm, yiðide mert!
Dostuma deva özüm, düþmana dert!
Kendin ne kadar gizle, örtersen ört,
Kimsenin gözlüðünü takamam ben!
Niyetler çözen bakýþým var benim.

Dik baþlý deðilim, baþým hep diktir.
Fesada sessizliðim inceliktir.
Sevgim derin, saygým efendiliktir.
Su deðilim, her kalýba girmem ben!
Hayata karþý duruþum var benim.

Zalimin karþýsýnda, mazluma can.
Hainin kaçýþýnda sadýða kan.
Cahilin sapýþýnda âlime yan,
Tekâmül derdiyle koþuyorum ben!
Canla baþla bir yarýþým var benim.

Çocuklar arkadaþým, masum yaným.
Hastalar þefkatim, sýzlayan caným.
Yaþlýlar vicdaným, gelecek halim…
Herkesin yardýmýna koþarým ben!
Gönülden gönle akýþým var benim.

Týrnaklarýmla tutundum hayata,
Ömrümü harcadým yalan dünyaya,
Kandým bir kerecik tatlý rüyaya,
Diplere vursam da þahlanýrým ben!
Bu yüzden candan gülüþüm var benim.

Mahlûkat sevmeyi bildim Yunus’tan,
Hoþ görü, tevazuyu Mevlana’dan,
Yaraya merhemi Hacý Bektaþ’tan
Her insan bir ayettir, okurum ben!
Yüreðimde Allah aþkým var benim.

Hamiyet Su Kopartan ✍
23.10.2017



Sosyal Medyada Paylaşın: