UNUTTUK

Ne oldu bize, hiç böyle deðildik
Düðünü, derneði, toy’u unuttuk.
Þehirde dört bir yana daðýldýk
Aileyi, akrabayý, boy’u unuttuk.

Þehirde karýþtýrdýk sapý samaný
Kahvehanede öldürdük zamaný
Darýlmýþ bize Üç Köprü ormaný
Odunu, gölüðü, mað’ý unuttuk.

Bilemezsin burda baharý güzü
Anlamazsýn hiç yokuþu düzü
Bize düþen bir avuç gökyüzü
Dereyi, tepeyi, dað’ý unuttuk.

Kiracýlarýn bahtý karadan kara
Para yetiþtirmek zor bu andýra
Nohut leblebi oldu, ahýr mandýra
Aðýlý, çevliði, peð’i unuttuk.

Binalarýn hepsi birbirine nâzýr
Havasý suyu, mezarýmýzý kazýr
Banyoya gireriz sýcak su hazýr
Ýbriði, leðeni, çað’ý unuttuk.

Pencerelere çifte cam yaptýk
Üstümüze mökkem dam yaptýk
Eksik býrakmadýk tam yaptýk
Közmeði, bacayý, loð’u unuttuk.

Televizyon oldu göze perde
Buralar çare olmuyor, derde
Hani orak, týrpan, hani nerde
Dirgeni, düveni, týð’ý unuttuk.

Dilekçemi alýp götürün kadýya
Týktýlar bizleri küçücük odaya
Çoluk çocuk uydular modaya
Tiftiði, postu, yuð’u unuttuk.

Kim kurtaracak bizi buradan
Tek umudumuz yüce yaradan
Ekmek katkýlý, sebze seradan
Tarlayý, bahçeyi, bað’ý unuttuk.

Hedikler piþer, kaynardý kazan
Yaðmur yaðar, coþardý hozan
Þehirler oldu bu oyunu bozan
Yaylayý, obayý, köy’ü unuttuk.

Ýnsanoðlu iþte hafýza-i beþer
Sonunda bize de ’nisyan’ düþer
Ne kete yeriz ne kömbe piþer
Yarmayý, bulguru, fið’i unuttuk.

Dayan nâçar Hidayet, dayan
Mazidir kalbimde kanayan
Ninemin elinde týngýrdayan
Çýðrýðý, kirmaný, ið’i unuttuk.

Hidayet GEDÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: