Yalnızlığın provası

Dünyayý ilk defa gören bebek
gülümser
biri ona bakýyor kucaðýna alýyor þanslýysa eðer

Anne her gittiðinde yanýndan
yalnýzlýðýn provasý baþlar yeniden ve daima
sonra okul sonra gurbet yitirilen arkadaþlar

Hep hasretten ibaret bir nefestir yaþamak
sevdiðin her ne varsa kaybetmekten korkmak
aslýnda kendinden kaybolmaktan

Ýsimler tutunacak dallarýmýz
anne bir isim midir baba
hiç doðmamýþ kardeþi olanlar en iyi bilendir yalnýzlýðý

Okullar uzayan yollara benzer
bitmeyecek sandýðýmýz fakat günün birinde biteriz okuldan
iþimiz iþ arkadaþlarýmýz iþverenlerimiz iþ alanlarýmýz

Meydanlar sokaklar geniþliðince hayat hikayeleri kadar büyür yalnýzlýðýmýz
herkes bir diðerini kalabalýk zannederken
davetsiz misafiri buyur eder yaþ almaklýðýmýz

Her insan kendi kýyametini koparýrken
niye geldim ki ben bu dünyaya sorusunu sorar aynadaki yabancý
bilinemez bazen giden mi gelmektedir gelen mi gidecektir kim yolcu kim hancý

Yalnýzlýk iyi mi kötü mü harika mý berbat mý
birisi diyor ki sen kötüsün kötü
yalnýzlýðýmýz ömrümüzce sýrtýmýza aldýðýmýz görünmeyen bir örtü

Her baþlayan gün yalnýzlýðýn provasýdýr
sahne kurulur perde açýlýr roller daðýtýlýr oyun baþladýðýnda
tek tektir acýlar hesap sorulamaz kimseden mutsuzluk sebebi olmaya dair

Mutlu olamamak en büyük açmazýmýz çýkmaz sokaktan beterdir istemek
lakin istedikçe kaçan kelebek misali tutulamýyordur
elini kolunu serbestçe býrak sallamaktan savurmaktan savrulmaktan vazgeçersen omzuna konar





Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: