YEDİVEREN

Þiir aðlýyordu , buram buram sessizlik ve huzur kokuyordu her yer ,

Þair susuyordu , gözlerinden akan her damla ile oluþan nehir akýp gidiyordu o uzak diyarlara,

Mütevazý dudaklarýndan dökülen bir çift söz ile panayýr alanýna dönen yüreði kutluyor kainat ,

Salkým salkým guveren umutlar , etraftý kolaçan eden hayaller ve birbirine ardýna dizilmiþ özlemler,

Herþey bitiyordu , mavi gökyüzü , parýldayan yýldýzlar , ýþýk saçan güneþ , mehtap delisi ay , koku saçan toprak ..

18 bin alem ve 6.sý...

Yana dizilmiþ ölürler toplanýyordu , hasret , umutsuzluk , güvensizlik..

Bu sene çok farklýydý ,

Þair de þiirde aðlýyordu ve Yeþilçam sokaklarýnda neþe ve bir umuttur yaþamak sözü galip geliyordu .

Ýþte insan denen mahluk yeniden aþýk oluyordu
Yedi veren gibi aralýklý , aralýksýz ..

Ne olduðunu bildiði ama bilmediði o yola akýttýðý göz yaþý nehrinde , sevgi sandalý ile Aþk doðru gidiyordu ..


#GÜRBÜZCAN#
Sosyal Medyada Paylaşın: