yüzünden düþen bin parçayý toplayabilirim tek tek
yeter ki rüzgarlý bir gün olsun
altýnda etek
þaka bir yana barýþtýn mý bilmem, küs durduðun aynalarla
ne vakit gülse yüzün
imara açýlýrdý yüz dönümün
malum
hep gece konuyordu yýldýz sarayý
karanlýðý parselleyince düþ
gün aðarana dek sürerdi
zirveden düþüþ
beni bilirsin az çok
bildiðin gibi deðilim hala
sað göstereni eS geçip
kaytarýyorum sola
sevgilim,
ola ki asýlýr yüzüm
kasýlýr dururum diye sakýn ha korkma
sönmez o ateþ nefesimle
nefsine korlanacaksa..