Gelsem de yoksun, Sevgiden bu kadar mý yoksunsun Gitsem de fark etmez artýk Artýk aklým da bile yoksun Kafiyeler ile oluþturduðum mýsralarda sonsuzsun Gelsem de yoksun, Adým attýðým da yansýyan gölge Koþtuðumda yere damlayan ter sandýðýn göz yaþlarým. Ben sana yoruldum, gele bilmekten, koþmaktan hatta hayal kurmaktan. Gelsem de yoksun, Bir garip içim, yüreðim kadar yoksulsun Sulanmayan çiçekler kadar muhtaç Uçurtma kadar gözden ýrak Ýpi elimde olsa bile çekemeyecek kadar yorgun ve tembel Gelsem de yoksun, Yokluðunda kalan yoksulum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Murat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.