Her anýmda Uzak bir þehrin hüznü Gözlerim dalgýn mavilere bakar Baþa çýkamam Hatýralarýmdan çýkýp gelen eprimiþ duygularýmla
Serin bir mayýs rüzgârýdýr Balkonumdaki en kýymetli ziyaretçim Kadife karanfillerin kokusu karýþýr Kahvemin kokusuna Üç yanýmda adý üç harfliler Sýyýrýp atamam içimden Bir baþkent akþamýnýn piþmanlýðýný
Ürpertili sözcükler dökülür bazen dilimden Bir sýr perdesinde Siyah beyaz da olsa Bir filmin kareleri akmaya baþlar Cevap bulamasam da Ben mi anlatamadým Yoksa sen mi anlamadýn sorusuna Sen telaþlý kaçýþlarýmda sýðýndýðým Sevgi sokaðý olursun hep Ýþte o an Yüreðim kelebek kanadý kadar naif Titreyen dudaklarýmdan dökülen Ürpermiþ sözcüklerimle Bulutuna yaðmur olurum Bir baþkent akþamýnýn
Kendimle konuþma hallerim çoðaldý Þiir yazmayý becerebilseydim Sen benim kalbim, Sen benim soðuk gecelerde sýcak yataðým Sen benim huzur bulduðum Seni kimselere deðil de Sað gözümden sol gözüme emanet ederken bile Burnumun direðini sýzlatanýmsýn derdim Düþünmekte baþlamanýn yarýsýymýþ ya Uçan sözlerle deðil kalýcý kelimelerle Seni beni bizi En çokta baþkentin aþk halini yazmaya baþlayacaðým
Ve mutlaka yazmalýyým Bu güne kadar sana duyuramadýðým içimin çýðlýklarýný Yazmalýyým ki Belki karþýna çýkarlar bir baþkent akþamýnda Bir þarkýnýn notalarýnda Ya da bir gazetenin þiir köþesinde
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.