YÂR ELİNDEN
Sakinî mahlasýný bana veren saygýdeðer Üstadým Segmenoðlu (Osman Akçay) na armaðandýr.
Ýzbe köþelerde arama beni.
Ruhumda al al çiçekler açar
Ýlkbaharda sevdi bu yürek seni
Haydi gel de eyleme beni naçar.
Aþkým sýðmaz oldu yüce daðlara.
Selam verdim ölülere saðlara
Mecnun gibi vardým eski çaðlara
Gönlümde pýr pýr kelebekler uçar.
Çiçek açtým dizi dizi bozkýrda
Islandým bak sýrýlsýklam yaðmurda
Ýþte sevdam tam yirmidört ayarda
Gönül bir olsun, samanlýk gül saçar
Muhabbet her daim eser yelinde
Bir asrýn nasrý tutsa ellerinde.
Yâr kokusu siner gönül terinde
Sonsuz sevda denizinde bir düçar.
Yana yana kor oldum ya narýna
Odun atma ne olur yar harýna
Köz olursam aþkým varmaz yarýna
Kor olur, kül olur tavýndan kaçar
Sakinî her kelam gönül telinden.
Aþk iksir içmek þifa yâr elinden.
Kýskanýrsýn her gün seher yelinden
Yunus duyar; O’ da kendinden geçer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.