AVLU

Dünyanýn avlusunda seni görmüþüm
Ýlk defa tutmuþum ellerinden sýpsýký
Seni gördüðüm son an oymuþ nereden bilebilirdim ki,
Halbuki otogarda uðurlamak için býrakmýþtým elini ,
Çektiðim valizinde meðer kendine sakladýðýn sýrlarýn varmýþ.
El salladýðýnda yüzündeki tebessüm, o da yalanmýþ.
Meðer içinden kahkaha atýyormuþsun bilemedim.
Çözemedim uykuya daldýðýnda ne düþündüðünü.
Ýnsan insana seni seviyorum dememeli.
O kadar seviyorum diyebildikten sonra býrakýp gitmemeli.
Dünyanýn avlusunda insan seli
Ben seni görmüþüm ne demeli
Meðer bana bir dersmiþ çoktan seçmeli
Kaldým dersinden buna ne demeli
Kara delikleri bilir misin ?
Iþýk bile kaçamaz ondan.
Sen avluda kendi karþý çýktýðýn durumlara el sallýyorsun
Alýþýyorsun kendi kendini ters düþürmeyi
Farkýnda deðilsin kendi boþluðuna itildiginin.
Iþýk bile kaçamaz ken , sen kendinden nasýl kaçabilirsin.
Avluda bir arkadaþým daha vardý o da aþýktý ben gibi.
Çok sevdi , býrakýp gittiler sen gibi.
Çocuk delirdi çünkü çok sevmisti.
Tatlýcýya gitti , iki çay istedi,
Karþýsýnda kimse yoktu,
Ama sevdiði karþýsýndaydý, iþte aþk buydu
Bu devrin aþk katilleri kendi kitaplarýnda son söz mü acaba
Ön sözü olmayan aþkýn son sözü de olmaz ki ama
Avlunun bize öðrettiði bu sabýr
Kavuþmanýn ,umudu koruyan son çabasýydý.



Sosyal Medyada Paylaşın: