...Öyleymiş Meğer...

Çalýndým çýrpýndým ömrüm boyunca,
Emeklerim yekten boþ imiþ meðer.
Gidemedim sevdiðimin huyunca,
Onun gönlü elle hoþ imiþ meðer.

Aþký ile cayýr cayýr yanmýþtým,
Geceli gündüzlü adýn anmýþtým,
Sevgiden anlayan biri sanmýþtým,
Kalbi yontulmamýþ taþ imiþ meðer.

Esen yelden kokusunu aldýðým,
Uçan kuþlar ile haber saldýðým,
Bakýnca resminde huzur bulduðum,
Hayâlmiþ,serapmýþ, düþ imiþ meðer.

Üç öðüne oymuþ içip yediðim,
Kötülükten onu esirgediðim,
Çiçekler açýnca bahar dediðim,
Zemheriymiþ kara kýþ imiþ meðer.

Çektiðim çileler gam,keder,tasa,
Bulunsun yanýmda beþ metre hasa,
Büründü gençliðim bir kara yasa,
Yaþamým ölümle eþ imiþ meðer.

Prensler misali bembeyaz atlý,
Bir nefes þeker,bal,kaymaktan tatlý,
Heybetli duruþlu yelken kanatlý,
Can bedenden uçan kuþ imiþ meðer.

Metin-iyim gönül neyi arar ki?
Hukuk içermeli öyle karar ki,
Celâllenip gitmek neye yarar ki?
Makbul olan aðýr baþ imiþ meðer.

Þükrü Metin Þiirleri

Kayýt Tarihi : 16.1.2010 21:12:00

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.









Sosyal Medyada Paylaşın: