killerini örter misin topraðýn!
-öpüyorum
öpüyorum iþte, senede bir kere oluyor bu
en can alýcý
en güzel çiçeðinden
eskisi gibi bilmeyiþlerimin heyecaný ile
ýslaklýðýný örtüp yaðmurun
öpüyorum
mor salkým aðzým
-bu bir yâd ediþ
bunu ikinci kez yapýyorum
sadece canlar deðiþiyor
kavradýðým iþaret parmaðý ayný
ben büyüyenim
elim büyüyen artýk
kemikleþtikçe güneþi kaktüsün
daha çok kuruyor
-etim
babamdan kalma bir yadigâr
çiçek delirmiþ
çiçek ýramýþ bir sarý
öpmeliyim çaresiz
-gerisi delirme
dirilmeme arzusu
dirseklerimde epeydir boþ bir aðrý
tutup tutup kaldýrmak yorgunluðuna özlem bu
þamatalý bir sessizlik doðurmak kadar kolay
kafese kuþ koymak kadar zor
kaburga batýran bir boraný sevmem olanak dýþý
biliyorum
ve ben buna mecburmuþum
zaman geçtikçe
daha da yeþerirmiþ zehri yokluðun
bilmiyorum
istemeyi unuttum az evvel kadar yakýn
yavaþ yavaþ omzumdan çýkýyor bir anafor
esmerleþtiriyor kalbimin güneþini
öpüyorum
yokluða çözülmüþ kaç ilmek varsa aðzýmda...bb
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.