Özlediðim sevdaný derinime gizlerken,
Gönül baðým senindir, inan kimse çalamaz.
Nasýl mutlu olurdum, gülüþünü izlerken.
Özüme mýhla çaktým, kimse söküp alamaz.
Kalbim zaten senindir, izi kalýr silersen.
Düþle gerçek arasý hayallere dalarým.
Öfkeni kuma gömüp kavuþmayý dilersen;
Kýrgýn hüzünlerimi asumana salarým.
Yolunu gözlüyorken yüzüme neþe dolar,
Sevmek anlam kazanýr, aklýmdan neler geçer!
Kirpiklerim nemlenir, gelmezsen rengim solar,
Ýçim yaþar hazaný, dýþým baharý seçer.
Rüyana konuk olsam döner misin saþkýna?
Daðýlmýþ saçlarýmý görünce tarar mýsýn?
Gözüm gibi bakarým sahip çýksan aþkýna,
Hasretinle yanarken bir kere arar mýsýn?
Ruhumu aydýnlatan, cansýn yaþam pýnarým.
Yokluðun çekilmiyor hayatýmýn nazýsýn,
Kimseyle paylaþamam, sensin ulu çýnarým.
Baþka sevda aramam alnýmdaki yazýsýn.
Ayazdadýr yüreðim söz geçirmek imkansýz.
Bu sevgiden cayarsam iþte o zaman darýl.
Býraktýðýndan beri üzgünüm dilim cansýz,
Aþk üþürse ýsýnmaz, buzlar erisin sarýl.
Öznur KARAMAN cemre2
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.