Anne

ANNE (3)

Yüreðim söküldü kalbin durunca,
Benimse sürgünüm bitmedi anne.
Gözyaþým döküldü yüzün görünce,
O gün bugün uyku tutmadý anne.

Herkesin bacasý yanýp tüterken,
Bülbüller bir dala konup öterken.
Ufuktan her akþam güneþ batarken,
Gözümden cemâlin gitmedi anne.

Kabrinin baþýnda divana durdum,
Mezarýnýn taþýna üç kere vurdum.
Topraðý okþadým yüzüme sürdüm,
Senle geçen saat yetmedi anne.

Kasaba vilayet dolaþtým gezdim,
Rüyamda her gece derya’da yüzdüm.
Defalarca elde tesbihi dizdim,
Geceler bana can katmadý anne.

Kapandý evinin ahþap kapýsý,
Sandýðýnda mahzun kaldý tapusu.
Neyleyim virandýr gönül yapýsý,
Yýllar oldu bacan tütmedi anne.

Ölüm hak her canlý muhakkak tadar,
Baþýndaydým ruhun çýkana kadar.
Yaþadým tarifsiz yakýcý keder,
Yüreðim tekledi atmadý anne.

Ýki erkek evlat anasý oldun,
Bazý yýllar ekmek aþý zor buldun.
Bizi saran çelik kanat ve koldun,
Kalbim sen gibi aþk tatmadý anne.

Dindari/Osman Dindar/Ýst.
08/05/2022


Sosyal Medyada Paylaşın: