Soðuk, Üþütmeksizin muallakta býrakan bir soðuk, Ne yapacaðým konusunda, Beni içten içe meraka sürükleyen bir soðuk, Ellerim, kaburgalarýmýn arasýna girip ýstýrabý temsil ediyorlardý, Þuan, þimdi! Üstüme, çirkin, batýþan, kuru ve eski bir þilte düþüyordu, Gözlerimin hayalinde, Tepemdeki ýþýðýn gölgelerinde, Uçuþan kuþlar vardý; Sanki deðil, Kýsmen hiç deðil, Ne olmadýðýný biliyordum ama Ne olduðunu söylemeye dilimi bulamýyordum aðzýmýn içinde, Arayacak mýydým? Omuzlarým çökmüþ, Karanlýða dalýp meþaleler elimde, Kayýp ilaný verilmemiþ, Hiç var olmadýðý için hiç kaybolmayan uzuvlarýmý. Soðuk, Duvarlar benden sonra inþa edilmiþ, Temel tutmayan bataklýðýmýn üstüne, Benden sonra inþa edilen her þey yýkýlýyor üstelik, Ellerim kollarýmý terk ediyor, Biçimsizliklerinden hayýflanarak, Rüyalarýmda, Yo hayýr! Bunlar benim rüyalarým olamaz! Bu seyrine zorunlu kýlýndýðým görsel fütursuzluklar, Ölümü tasvir edip, Beceriksiz tiyatroculuklarýyla, Tahtakurulu bir tavan arasýna sýðýnýyorlar, Büyük, kocaman, ýslak sýçanlar, Ne arýyor bu kadar yüksek sefilliklerin doz aþýmýnda! Fare zehri soluyorum gecenin karanlýðýna, Gecenin karanlýðýný, Gözlerimdeki nereden geldiklerini itiraf etmeyen ýþýltýlar kirletiyor, Duygusuzca tekrardan, Bir yatakta terli, inleyerek, tekrardan, Kime ait olduðunu ararken, kaybolurken tekrardan! Eðer bu çalýþan organizma, Bu atölye, Bu bedbaht çark silsilesi, Küçük bir kývýlcýmla soðuðu reddecekse, Aferin ona! Yangýnlarýn efendisine, Þeytanlýðýn azmine, Cehennem kapýlarýndaki dilenciliðine. Soðuk, Kangrenli bir kalbi, Simsiyah kanýyla ellerimde parçalatýp, Sonra da diþlerimin arasýnda kemirttiren bir soðuk! Koskoca fezanýn, Minnacýk dünyasýnda, Amansýz ve amaçsýzca çoðalmýþ güruhun göbeðinde, Aptalca ve ahmakça, Dev gibi bir umarsýzlýkla, Sadece bir kiþiyi sevebilmek gibi bir soðuk! Mevsimlerin terleriyle sulayýp salyalarýný akýttýðý, Ve inatla yetiþtirdiðim týmarhane çiçeklerinin, Burukluðundan bir parça soðuk. Ýçimdeki keþmekeþin kurdeþen döktürdüðü, Yüzümdeki tepkisizliðin periþanlýðýmý susturduðu, Her þeyden, her yerden kupkuru bir soðukluk. Sessizlik esir ediyor beni, Mahkûmiyetin kaçýncý evresi bu, Zangýrdayan kemiklerim afili bir türkü tutturuyor, Fakat detone, Vücudumdaki tüm kýllar saplanýp kalýyorlar, Sarýlýyorum buzdan bir betona, Aramýyorum artýk hiçbir kývrýmýmda metanet, Ve bulamýyorum, Bir cesedin soðukluðundan baþka lanet! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.