ÇIKIP GELSENE

Gülümserken baharýn gülleri bize,
Güneþ daha “doðmadan” çýkýp gelsene..!
Muhtaç etme sevginden kalan bir ize,
Hasret beni “boðmadan” çýkýp gelsene..!

Eylemiþken gönlümü aþkýna mesken,
Bahtiyar saatlerim geçmesin erken,
Zaman öyle yerinde dursun sen varken,
Yazýma kar “yaðmadan” çýkýp gelsene..!

Fýrsat elden gidince beyhude yanma,
Gülüþüm yanýltmasýn halime kanma,
Öyle göründüm diye güçlüyüm sanma,
Üst üste dert “yýðmadan” çýkýp gelsene..!

Sýrtýný dayadýðýn yamaçlarýma,
Sevgiyle yeþerttiðin kýraçlarýma,
Edeple okþadýðýn o saçlarýma,
Rüzgar bile “deðmeden” çýkýp gelsene..!

Neye yarar ecelim geldikten sonra,
Dost düþman þu halime güldükten sonra,
Muradým da mahþere kaldýktan sonra,
Dar kabire “sýðmadan” çýkýp gelsene..!

Seyyal der ki kýþ geçti bahar var mýdýr,
Çektiðim çile sanki cana kar mýdýr,
Ayrý koyan gurur mu,yoksa ar mýdýr,
Baþým öne “eðmeden” çýkýp gelsene..!

Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: