Çanakkale

Yürüdük Gelibolu’ya, dilimiz de o nida Allahu ekber!
Yürüdükçe büyüdük, biz büyüdükçe küçüldü ezildi devler.

Dikildik karþýsýna, sýra daðlar gibi itikatsýz ordunun
Alemler görsünler ki, bu yeniden þahlanýþýdýr bir ulusun.

Göðsümüzde hoþladýk, demirden gülleri, her biri kan kýrmýzý
Kor ateþlerde yansak, erisek, deðil yurtsuzluktan daha acý.

Kana doymuþ toprak, þahit olsun adanmýþlýðýna bu milletin
Söküp attýk o gün topraktan köklerini, uyuþmuþ iblislerin.

Bizdik Çanakkale’yi, köþe bucak saran o ebabil ordusu
Nice ebreheler devrildi o gün, nicesinin kaçtý uykusu.

Ne toprak korkuttu gözümüzü, ne kan, þahadete susamýþtýk
Ayak yalýn, baðýr açýk, ruhumuza perçinliydi inanmýþlýk.

Bu ne yaman cenkti, ana evlattan geçti, sanki koptu kýyamet
Baþ düþsün, kol düþsün de düþmesin bayrak, dalgalansýn ilelebet.

Açýlsýn semalar sýðmaz o mübarek bedenler, ruy i zemine
Hayâ eder çekilir sular, dokunmazlar o pir ü pak tenlere.

Çekildi birbiri ardýna tetikler, kurþunlar deldi sineyi
Bir feryat ki yarabbi! Bir uçtan bir uca, sardý Çanakkale’yi.

Düþtü topraðýn baðrýna, nice kýnalý kuzularýn baþlarý
Her biri bin orduya denk gelir, daha on üç, on beþ ti yaþlarý.

Toplandýk dört bir yandan, dayandýk sýrt sýrta her birimiz Mehmet’tik
Göklerden de kýzýldý toprak, bir gaza ki alemlere ibretlik.

Göðe dönmüþ eller, zafer nidalarýyla çalkalanýr semalar
Siperler bir nefes aralýðý, mermiler birbirini selamlar.

Býrak dursun el sürdürme, vücudundan akan o mübarek kana
O mübarek kan ki, renk olup þan katacak türkün al bayraðýna.

Kararsýn gökyüzü, sana ölü diyenler nasip almasýn günden
Sen ey þehit asker! þahadet sancaðýný, sýrtlayansýn en önden.


Sosyal Medyada Paylaşın: