Hayatýmýn baharý artýk Hazan’a döndü, Gönlümdeki bu sevda, yaþayamadan öldü. Özlenen o mutluluk, o umutlar nerede? Dünyam þimdi karanlýk, âþk’ýn Güneþi söndü…
Gözümden dökülürken yaþlarým sýra sýra, Dalmamak elde deðil maziye ara sýra. Neler ümit etmiþken neler çýktý karþýma Hiç ihanet etmedim sana olan âþk’ýma
Masamdaki kadehim dolup ta boþalýrken, Yanan bir mum gibi eriyip gidiyorum Ben sanki ölü gibi bu dünyada yaþarken, Sevgilim sen mutlu ol, saadetler diliyorum.
08.05.2022 Erman Ulusoy / Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.