KIZILCA KIYAMET
Suçluysam cezamý kendim vereyim;
Düþlerim musalla hayaller kefen…
Cefanýn þehrinde sefa süreyim;
Sonrasý kýzýlca kýyamet zaten…
Örtülsün üstüme kahýr yorganý;
Çevirme kapýna gelen kurbaný;
Atýlsýn boynuma sitem urganý;
Canýmýz canana emanet zaten…
Yüklenip durduysak yaþ tanesine;
Derbeder sokaðý dert hanesine;
Maksadým, yanmýþlar meyhanesine;
Kýrk yýlda bir olsun ziyaret zaten…
Yorulmuþ yüreðim yine seferde;
Yeniden vurulmak varmýþ kaderde;
Gündüzün günahý keyfe kederde;
Gecenin yaptýðý ihanet zaten…
Güneþe muhtacýn bitmez kýþlarý;
Seraba býrakmýþ tüm gülüþleri;
Mecnuna ödülse Leyla düþleri;
Çöllerin çektiði eziyet zaten…
Sevda ocaðýnda yandýk, kavrulduk;
Umut aðacýndan, düþtük, savrulduk;
Tükendi sabrýmýz yoldan çevrildik;
Vurgundan kalanlar felaket zaten…
Baktýkça vuruyor kurþuni gözler;
Yürek sehpasýnda asýlmýþ yüzler;
Yalana yüz veren yalancý sözler;
Falcýnýn dilinde kehanet zaten…
Açtýðý yarayý neþterim görür;
Sabýr taneleri kirpiði vurur;
Alfabem kalemle secdeye durur;
Halimi arz etmek meziyet zaten…
Ali ALTINLI – 07.05.2022
Saat: 00:32
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.