...

Nasýlsýn deme...
Avareyim. Divaneyim. Sensiz viraneyim.
Çöl gibiyim yanýyor her hücrem kum gibi. Yaðmur gibiyim sulara karýþýyor her damlam, nehir nehir akýyorum yüreðinin okyanuslarýna.
Dað gibiyim baþýmda hasretinin deli rüzgarlarý. Dumanlanmýþ efkarým geçitlerim sana varýr.  Dað gibiyim  beklerim. Taþýrým yorgunluðunu kýyamete kadar. Sabrým taþlar gibi baðrýmda kalýr.

Ýsmail’im, boynum yüreðinin býçaðýna gönüllü. 
Ýbrahim’im, sadakatim nemrut ateþinde su olup akýyor gözlerinin þehrine.
Nasýlsýn deme... sensizim iþte.
Yusufsuz kör kuyuyum düþlerimin mýsýrýnda. Aciz bir köleyim. Züleyhanýn kininden daha kirliyim sensiz.
Bezirganý bizar yol gibiyim. Sana varýnca mutlu, seninle olunca yaþamak doluyum.
Susuzum sensizliðin ker belasýnda boðazýmdan kýlýç gibi geçer her nefes. Nasýlsýn deme. Sensizim iþte.
Uhut gibiyim baðrýmda hamza vurulur vahþi yokluðunla.  Kalbim kafesinden azat edilir. Balýk sudan azat edilir mi can.?
Sýrrýný kaybetmiþ derviþ gibiyim.  Aðlarým içime akar ummanlar gözlerimden. Kaným  dalga dalga yine bileklerimden.
Nasýlsýn deme... avareyim, divaneyim, sensiz viraneyim.
Cinler cirit atýyor ruhumun boþluklarýnda. Kanýma batýrýp yazýyorum sensizliðin kelamýný dilimle.  Hadi dilimle yokluðunu.
Gel sür kervanlarýný yurduma. Gönder kirpiklerinin ebabillerini yüreðimi yýkmaya çalýþan ebrehe ordusu zalimliðindeki yokluðuna.
Vur sevgimize olan inancýnýn asa’sýný  sensizliðin tüm denizlerine.  Kurtar beni firavunlaþan yokluðundan.  Nasýlsýn deme...
Yenilmiþ bir orduyum sensiz. Yorgun ve sessiz.
Azazil okþuyor nefesimi ey can duy sana olan bu sesimi gidecek yerim yok þark’tan garb’a kadar mahçubum. Arz’dan arþ’a kadar günahkar. Nasýlsýn deme...
Avareyim, divaneyim, sensiz viraneyim..

Sosyal Medyada Paylaşın: