YUNUS’LA YUNUSÇA SÖYLEŞMEK

YUNUS’LA YUNUSÇA SÖYLEÞMEK

Gönül semâmýn yýldýzý, Sitârem,
Ucasar’dan çýkýp gitmek tek çârem,
“Kalanlara selâm olsun.”, yol, pâyem.
Nâçârým, “Gel, gör beni aþk n’eyledi”?

Yola revân oldum bir lokma aþa.
Zor ulaþtým Hünkâr Hacý Bektaþ’a.
Yâr olmadý gül, hiç bu garip kuþa.
Ya nasîp! “Niçin aðlarsýn ey bülbül”?

Senden ayrýlýnca Hak’la özleþmek,
Kaderde “Sarý Çiçek”le söyleþmek,
Tapduk Baba’yla da varmýþ sözleþmek.
Sitârem, “Gönüller yapmaya geldim”.

“Od”un yanýyor gönül tandýrýnda.
Eðriliðe yer yok, dostun baðýnda.
Hâlin de doðru olsun kelâmýn da.
Yoksa sîgâya “Molla Kâsým gelir”.

Kova kova suyla daðlar aþýlýr.
Hayret makamýnda sabra þaþýlýr.
Ýlâhî aþka sýdkla ulaþýlýr.
Tut beni, “Allah sana sundum elim”.

Çilehânede taate çekilir,
Sirkeyle çavdar ekmeði yenilir,
Kýrk gün sonra mâsivâdan geçilir,
Ey Allah’ým, “Ayýrma beni senden”.

Kolay mý þiir yazmak, mýsra dizmek,
Dil bilmek, Türkçeyi imbikten süzmek,
Sözlü geleneði, “Dîvân”ý çözmek,
Hece, aruz?.. “Ýlim, ilim bilmektir”.

Bilmez mîrim, kimi ne yapsan bilmez.
Edep bilmez, hâl bilmez, vicdan bilmez…
Her gönül de aþký Allah’tan bilmez.
Gerek yok, "Aþksýzlara verme öðüt".

Yunus’la söyleþmek için meþk etmek,
Yunusça bilmek, Yunusça düþünmek,
Hakikat meyvesini dermek gerek.
Bu yüzden “Gel, gidelim dosta gönül”.

Yunus der, “Mal da yalan mülk de yalan”.
Ömrümüz geçiyor, doluyor zaman.
Boþuna bu hýrs, beyhûde bu yalan.
Nevþehrî, “Bu dünya kimseye kalmaz”!

Hamiyet Su Kopartan (Nevþehrî) ✍
20.08.2019

#iyikivarsýnedebiyat #edebiyathayattarzýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın: