BURUK BAYRAMLAR

Garibin halinde bir telaþ vardýr
Benim bayramlarým ondan buruktur
Çocuklarýn gözlerinde yaþ vardýr
Benim bayramlarým ondan buruktur

Doðarken aynýdýr insanýn dengi
Üstünlük sayýlmaz teninin rengi
Dur durak bilmiyor menfaat cengi
Benim bayramlarým ondan buruktur.

Kanayan yaralar sarýlýyor mu?
Aç olana sofra seriliyor mu?
Ýnsan; insan gibi görülüyor mu?
Benim bayramlarým ondan buruktur

Boþa gitmiþ bunca verdiði çaba
Neden gelmez beklenenler acaba?
Yolu gözlüyüyordu bir anne-baba
Benim bayramlarým ondan buruktur

Bir çocuk; ’bayramlýk almam hak’ dedi
Baba; ’oðul hiç paramýz yok’ dedi
Çaresizlik þu ’canýna tak dedi’
Benim bayramlarým ondan buruktur.

Kimisi bulamaz boyun büküyor
Öteki kaldýrýp çöpe döküyor
Bu manzara içerime çöküyor
Benim bayramlarým ondan buruktur

Bir yanda kendini aç sananlar var
Bir yanda açlýkla sýnananlar var
’Haketti’ diyerek kýnananlar var
Benim bayramlarým ondan buruktur

Dert edecek birþey arar bulurum
Herkesin derdini derdim bilirim
Der Akgül’üm dertli yaþar ölürüm
Benim bayramlarým ondan buruktur.

Kemal AKGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: