BENİ O'NA GÖTÜRDÜ

Þu kâinat kitabýný okudum,
Daðlar taþlar beni O’na götürdü.
Bülbüllerle seherlerde þakýdým,
Uçan kuþlar beni O’na götürdü.

Ayýplanýr, dostun dostu ihmali,
Kulu andýrmalý, kulun her hâli,
Taneleri dolgun baþak misali;
Bükük baþlar beni O’na götürdü.

Bir zamanlar aklým þaþkýna döndü,
Duygular sel oldu, taþkýna döndü,
Leyla aþký, Mevla aþkýna döndü;
Hilal kaþlar beni O’na götürdü.

Bir kývýlcým tutuþturdu özümden,
Hüzün eksik olmaz oldu yüzümden,
Ýçli içli aðlayarak gözümden;
Akan yaþlar beni O’na götürdü.

Âlemi seyredip tefekkür ettim,
Maziye uzandým, atiye gittim,
Faniliði çözdüm, beni kaybettim;
Sonsuz düþler beni O’na götürdü.

Akgül’üm malý yük etmedim cana,
Veren O, alan O inandým buna,
O’ndan geldim, yine dönerim O’na;
Bu gidiþler beni O’na götürdü.

Kemal AKGÜL (21.08.2023)
Sosyal Medyada Paylaşın: