Özenle çýkarmýþ ayakkabýlarýný Üstelik mektupsuz merasimsiz geldiði belli Köpüklü suyun kenarýnda Buruþuk gömleði üzerine de koymuþ kimliðini Üzerinde paltosu vardý Hava serindi soðuktu Sabah saatleriydi Kalbiyle didiþip duruyor olmalýydý Sahil boyu yürüdü kurmuþ kendini Kül renkli bulutlar kah mordan Kah maviden uçuþuyor Görünmezlerle konuþmaktan Yorulan çenesi suya girince susmuþ Kimse anlamamýþ acýlarýný saklýyormuþ Yüzündeki tebessüm görülmeye deðer Buzdan denizle nasýl bir son hazýrladý kendisine Hiç mi tereddüt etmedi Karar deðiþtirmek aklýna düþmedi mi ? Yüzünün bir yaný boðulmadan önce çýkmak ister gibiydi Tanýyanlar inanmak istemedi ölümüne Denizle boyanan gövdesinin ölüm haline Sustu seyretti donup kaldý huzurun kendisiyle Dünyada olmak acýdýr der gibi gözleri Kanlý aðýzlý dünya diyordu aðýr aðýr ilerlerken denize Ýçinin karanlýðýnda uðuldayan sesten ürktü Ruhunu kemiren boðuntu sýra daðlar gibi geri dönülmez Ne güneþi hatýrlýyor ne baharý , Ne de kýr çiçeklerinin kokusunu Hiç bir þey her þey yok oluyor birden son bir hamle Belki yanlýþ yaptým demiþ olmalý dönmek istedi Geçmiþ ömrünü deniz yutuyordu Ölümü tadarak vücudu ölüm oluyordu Mavi su kendine çekiyor acý katýyordu tuzu Kulaklarý saðýrlaþýyor aklý kararýyor bilinci kayboluyordu Onu kimse uðurlamýyor derinliðin sessizliðinden baþka Gözlerinden geçmiþ midir beyaz bir samanyolu Çok geçti anladýðýnda , ölmek ne demekti Hiç bu kadar acý verir miydi ölüm þu andaki kadar Boðulmadan önce , sudan baþka kimse yoktu saðýnda solunda Diplerinde dolaþmýþ durmuþ ne kadar zaman sonra sahile vurmuþ ..
Mustafa kaya 02.05.2022 / Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.