Arife Mektup

Nihayet bir bayrama eriþtirdi yaradan
Sensiz bütün bayramlar buruk geçiyor oðul
Sensiz nice bayramlar geçti gitti sýradan
Sensiz bütün bayramlar buruk geçiyor oðul

Hangi bayramdý gittin aradan yýllar geçti
Sensiz geçen her bayram sinede yara açtý
Her biri bu yüreði kaç defa deldi geçti
Su yerine dudaklar Aðu içiyor oðul

Bizden olanlar vurdu sýrtýmýzdan hançeri
Vuranlar el olsaydý kapanýrdý defteri
Hüseyni ker belaya götüren kader yeli
Bizi de ayný yöne sürüp götürdü oðul

Susadý dudaklarým necefin çöllerinde
Ker belayý yaþadým kendi öz ellerimde
Mervan öyle vurdu ki kan doldu ellerime
Yanaklarým yaþ deðil kanla ýslandý oðul

Süzülür gözlerimden yaþ yerine kan seli
Kaç yýl geçti aradan kapanmaz yara yeri
Yara derin yürekte þirpençe çýban yeri
Acýyý bilmeyenler gülüp geçiyor oðul

Ne sadýk bir dost kalmýþ ne vefakar arkadaþ
At koþturur meydanda zulüm riya baþa baþ
Acýlar yüreðimde ne sýr kaldý ne sýrdaþ
Derdimi satýrlara döker dururum oðul.

Beklediðim bayramlar, hepsi mazide kaldý
Esen zulüm yelleri, bizden neleri aldý
Özledim bayramlarý, gönül maziye daldý
Yine de ümit varým, kime ne derim oðul.

Gayreti haktan bilmek müminin hasletidir
Ne gelirse haktandýr, kul sade sebebidir
Bir iþe sebep olan týpký yapan gibidir
Zalime kul olmadan hakka giderim oðul.

Fýrtýnalar; surlardan gedik açtýk desinler
O öfke ve o kin ile essinler gürlesinler
Nuru Huda’nýn nuru er, geç tecelli eder
Rabbimize duamýz, ümit ederim oðul

Sosyal Medyada Paylaşın: