İNSAN

ÝNSAN
Toprak üzerinde yürürken defter olur
Yazar, çizer, oynar, bakar
Yada tadar, ektiðin den lezzet alýr insan,,
Hep ben derken,varlýkla dolar,
Varlýðýn hiç olduðunu
Toprak olunca anlar insan,,
Düþünmez alýrken, söylerken,
Karþýsýndakinin gönlünü
Topraða karýþýnca okur insan,,
Elindekini ,cebindekini topraða döker,
Hepsini ister, bekler, benim der,,
Bir karýþ yere sýðýnca anlar insan,,
Kendinden bilir her þeyi,
Zerreyi, maddeyi, baktýðý nimeti,
Hepsinin hiç olduðunu,
Toprakta hiç olunca anlar insan,,
Ameli ile niyet düþünmez,
Niyetsiz amelin hiç olduðunu
Defterden dökülünce anlar insan,,
Ahh ettiði faninin, niyetini
Mahþeri meydanda,
Sorgu sual baþlayýnca anlar insan,,
Ýnsan olmanýn gereðini,
Ýslami anlayýp,
Yaþayýnca anlar insan,


Sosyal Medyada Paylaşın: