DÜŞME TEKERİNDEN
Ýnsan bir kere ölür dediler
Ýnsan dediðin sevmediðini de kalbinde öldürür
Hayatý öðrenmeden bir adým daha atma çocuk ..
Bu hayatýn kaldýrým taþlarý mýh gibi çakýlý
dünya denen þey göklerden Zembille yeryüzüne asýlý
Korkarsýn yürümeye düþerken aðladýn
Ömrün uzadýkça yüreðine mendil baðladýn
Bir elinde umut bir elinde çaresizlik
Her gün ayný tas ayný hamam
Yýkadýk ça pas tuttu ,yaþam sevincin
Düþme ....!
düþersen düþlerin düþer
Aðlama...!
gözlerinden Ah lar’ýn yerlere düþer....
Sus ..!
Ne kadar susman gerekiyorsa o kadar sus
Hayatýn kýyýsýna geldiðinde
Tutunacak bir omuz bulamadýðýn ,da
Sal gitsin öfkeni denizlere
Vursun dalgalar senide taþlara
Ýntihar süsü ver yaþadýðýn acýlara
Göm yüreðinde kim varsa içine
Ýnsan sadece topraða girince mi ölür
Yürek toprak deðil midir
Kalbin yaþarken ceset torbasý
Bildiðin kefene sarýlmýþ kan dolmasý
Bir de sýcaktan kavrulan ateþ sarmasý
Öyle öleceksin içinde ...
Yaþarken öleceksin !
Kalemin le dost olacak
Þiir gibi damla yacaksýn
Her gün yüreðinden...
Hayat sandalý delik bir gemiye aldýðýnda ,
Sallana sallana geçe çeksin çemberinden
Saðýnda cesaret solunda korkularýn
Sesi kýsýlmýþ içine atýlmýþ duygularýn
Bir gün sen de Kopacaksýn kendi Tekerinden
Gelip geçecek bu hayat senin de hevesinden...
Doðruluk ekseninde tam yol ileri
gitme sakýn geri , geri
Hayat bir gemi yok ki yelkeni
Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.