UZAKTAN

Derdimi yazýnca þiir oldun ,
Ýçime atýnca derdim oldun

Ey hayat ,
Ýnsan düþtüðünde kalkar mý ?⁰
Düþtü kalkmadý , diyelim
ayný yoldan bir daha geçer mi ?
Ben çok düþenler gördüm
Öyle böyle deðil
Her gün ayný kahvenin önünde
Her gün ayný meyhanenin önünde

Bilir misin yokluk nedir
Aç kalan kimlere denir
Ben çok aç yatan gördüm
Villasýnda kuru ekmek yiyen
Bahçesinde ot biçip koyun güden
Varlýðýnýn içinde kendine yokluk çektiren...

Ey hayat
sen tütün çektin mi içine
Sönmemiþ bir izmarit attýlar önüme
Bir fýrt çektim göðsüme
Üzüldüm bir gün eksik geçecek ömrüme

Þimdi kaldýrýmlarý hýzla geçiyorum
Yer yok banada ,
Park edemiyorum ayaklarýmý
Çünkü ,,,
Freni boþalmýþ bir týrýn altýnda kaldým
Yol benim di sanki ,belkide ben öyle sandým

Özür dilerim hayat
Gözlerimle bakýnca yaþanacak yer sandým dünyayý
Oysa herkes çoktan gelmiþti
Oturmuþtu bir köþeye
Ben ayakta kaldým
Bir yer bulamadým

Ýnsanlar , kör kütük sarhoþ
kafalarý karman çorman
Meydanlar Zýnga zýk fakir fukara kaynýyor
Baktým ki bir tek ben göklere dilenciyim
Geldiðim gibi bu hayattan gideceðim

Selam almadým bu diyardan
Giden gitmiþ çoktan
Gün gelir bir gün geri dönerim
Bakarým þöyle uzaktan


Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler







Sosyal Medyada Paylaşın: