El deðerde acýr ya yara
Dokundu ayrýlýðýn damara
Hani gün aþarken daðlarýn ardýndan karanlýða
Depreþir ya bin bir dert
Ten çürürde kemik direnir býçaða.
Kelebekler kanatlarýný yitirir ya
Üç günlük ömürlerinde
Serçeler bahar ayýnda boðulur ya gözyaþlarýna
Çiçekler yetim kokar
Hani pýnarlar kurur ya
Sensizliðin kanadý kýrýldý iþte
Kurudu mutluluk pýnarlarý
Bir damla su yok senden iç yangýnlarýný küle döndürecek
Mevla’m bir can verdi
Yokluðun ondanda edecek.
Gitmeseydin a kömür gözlüm
Gitmeseydin be
Yayla esintili yarim,çay tenlim
Yeþil sözlüm.
Serçe gülüþlüm
Gitmeseydin can özüm.
Düþünmedin mi ki,
Sen gidince dereler kurur.
Geceler vurur.
Zaman durur.
Düþünmedin mi ki,
Sen gidince bu adam neyler.
Nasýl nefes alýr,
Kime sarýlýr.
Ne yer ne içer.
Bilmez misin ki bu masamda sensiz bir tek mum bile yanmadý
Bilmez misin ki bu adam senin olmadýðýn bir gece bile uyuyamadý
Gidiyordun madem vurup ta gitseydin
Öldürseydin.
Yokluðunu göstermeseydin.
Bu acýlarý vermeseydin.
Madem gidecektin!!!
Yüreðime;
Acýlarýnla can çekiþmeyi deðil
Ölümde seni sevmeyi öðretseydin
Topraða nikah kýyýp gitseydin,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.