Bu gün içimdeki sensizlik
Bir ölüm fermaný verdi belli
Ýçimde binlerce kez seni öldürdüm.
Olmadý.
Sana vurduðum her hançerde bin tane sen türedin
Sensizlik canýmý astýkça dar aðacýna
Ölemedim.
Öldüremedin.
Direndim.
Zaten sensizdim,
Ha yaþýyorken ha ölüyken.
Yaþasam belki dönme ihtimalin vardý
Vicdanýnda bir yangýn yanabilirdi günün birinde
Acýrdýn.
Ýnsafa gelirdin kim bilir.
Sýzlardýn.
Özleye bilirdin kim bilir.
Dönebilir,bu cehennemime son verebilirdin.
Yangýnýnla yangýnýmý söndürebilirdin
Yaþadýðým sürece.
Bir umut var olacaktý yaþadýkça.
Ölsem ne umudum kalacaktý ardýmda.
Þimdi insaf et gel istersen.
Sensizlik yetti canýma.
Gel kopar ipleri
Gönlüm asýlýyken dar aðaçlarýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.