Þarkýlarýn ölümüydü galiba , Sessiz çýðlýklar içinde, kalabalýk þehrin yanlýzlýklar evreninde , Kimsesiz kalmýþ dizeler, Sensizlik rüzgarýnda savrulmuþ, Bir garip ruhum ben. Sensizliðe hapsolmuþ , Aþk bahçelerini yedi kat ruhunun gizli bahçelerine saklamýþ, Bir garip maþuðum. Öyle mahsun ve talihsiz maþðum ki Seni sindirdiðim dizelerden soðuttun beni ve öyle yanlýz bir maþuðum ki , Yanlýzlýk evreninde sessiz çýðlýklar atýyor kalbim Kaç yüzyýl devam eder bilmem . Ama ruhum seni bu yüzyýl affetmeyecek ..
Meltem KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meltem Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.