Gitarýn sesi hüzün çalýyor akorttan
Göðsümün viran sokaklarýn ahengine
Bir serçe cývýltýsý eþliķ ediyor makama
Hüznün sessizliðine naðme beste çalýyor
Üþüyünce dudaklarýmda senli sözcükler
Viktor’un þiiri düþüyor aklýma
"Aðlamak için gözden yaþ mý akmalý?"
Esip geçiyor rüzgârla yaðmurlar
Sensizliðin çýð gibi çökünce içime
Uykusuzluðun perdesini aralýyorum
Yüreðimin kýyýlarýna vurdukça adýn
Sonra kayboluyorum Fars sokaklarýnda
Musalla taþýnda umutlarýmý görünce
Ýrkiliyor sað omuzundaki melekler
Sensizliðin yazýlýnca yazgýma
Kayboldukça
Aþkýn þarabi kýzýl sarhoþluðunda
Mevlânâ sözü düþüyor aklýma
"Ey Gönül! Þimdi sorarým sana
hangi Âþk daha büyüktür.
Anlatýlarak dile düþen mi, anlatýlmayýp yürek deþen mi?
Aþk makamýnda ”sus”la baþlýyor tüm iç yanýþlar."
Aþký kaleme getirmeyen Züleyha
Ben hangi kelâma aþký saf tutabilirim
Gün, her günüm gönül sana þeyda sevgili
Öyle ýssýzým köhne bir þehir gibi
Saatler zamana ses tanýmýyor hiç bir vakit
tan aðýrdýkça gözlerime
Umuda yolculuk hayal perdesini aralýyorum
Gaybtan bir ses beyin hücrelerime yankýlanýr
"Sevseydi gider miydi?"
Reva mý geceyi üstüme örtmek sevgili
Gizem/Asi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.