güneþ ýþýnlarý yaðmur sonrasý çatýlardan düþüyor þaþýrtýcý renkleriyle gök kuþaðý þehrin üzerinde gülümsüyor ezilmiþ nar taneleri gibi sayýsýz güneþler þehrin her yerinde sen de benim güneþimsin yaðmurla ýslak saçlarýný düþünüyorum üþümüþ yüzünü dudaklarýný ölümsüz duygular saklý yüreðini gözlerine yuva kuran umutlarý masmavi þehri taþýyan ruhunu ve ayrýlýk titrek bir öpücük yalnýzlýk zehirden günler derin býçak izi bedende bütün renkleri silinmiþ bir bahar kýþ mevsimi gibi ufkunda hiçbir yelkenlisi olmayan deniz misali yalnýzlýk dik bir yokuþ be güzelim olmuyor sensizlik hiç mutlu deðilim sisli karanlýk iliþkilerden kaçtým az kalsýn dünyaya esir kalacaktým..
Mustafa kaya 27.04.2022 / Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.