Seven birinin gözyaþlarýyým ben göl oldum damlaya damlaya kelimelerin anlatamadýklaryla geldim sevdamý anlatmaya hasret rüzðarlarýyla kara tren misali katýp tozu topraða giderken ben ardýmdan gitme kal bile diyemedin ya vicdanýn varsa arama öldümmü kaldýmmý bilmeden yaþa bir gün vede edeceksin tahdýna ne yüzle hesap soracaksýn bahtýna töðbesini kabul edermi sandýn mevlayý kullarýný aðlatana
hadi son defa kararsana bahtým kapkara hasreti yasla baðrýma doyasýya ama son defa nasýlsa yüreðim dayanmaz bundan büyük acýya hani ilacýn vardý yýllardýr kanayan yaraya hayallerimle battý gemim muhtac oldum kayýða
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazinineli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.