Sokaktaki en son ýþýkta sönmüþtü Etrafý gecenin derin sessizliði bürüdü Ýnsanlar bu dünyadan bir süre göçer gibi uykuya dalmýþtý Yalnýz belki de hastalarýn ve sevenlerin uykusu kaçmýþtý
Dýþarýsý karanlýk ve ýssýzdý Bir ümit ýþýðý arayan gözlerim yine yalnýz kaldý Sevginin karþýlýk görmemesi; çaresiz bir hastalýk gibiydi Hayallere dalýp giderken; ramazan davulcusunun sesi geldi
Ýstedim gece bitmesin Kalbim yeni bir günde ümitlenmesin Acýlar ve ýzdýraplar bitsin Böyle yaþamaktansa ecelim gelsin
Hüseyin YAVUZKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin_YAVUZKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.