Çiçeklerin Dili

Öyle hassas, duygulu; öyle zarif milletiz;
Çiçekle dertleþiriz, bir lisan-ý hal ile;
Mahcubiyet duvarý aþýlmayan hallerde;
Yürekler halleþirler bir Buket sinyal ile.

Gül ile sembol olur Habibullah Muhammet;
Ruhsar-ý al olana edilir gül’le davet;
Dikeni olsa bile, sanki Reyhan-ý cennet;
Aþk ateþinde bülbül çýðrýþýr cevval ile.

Yarin yüzü, dudaðý boynu bükük bir lale;
Zümrütten bir taç ile aþýðý kor ne hale;
Güneþ, yýldýz, ay gibi nur huzmesi mahalle;
Sevgili seyran eder, hint ipekli þal ile.

Bir tegafül celladý, zülfü karma karýþýk;
Aþýðýna bakmayýp, cevr etmeye alýþýk;
Sümbül gibi simsiyah, birbirine dolaþýk;
Kakülüne baðlanan, yok olur zeval ile.

Sarý, beyaz çiçekli doðanýn yasemini;¡
Ýlham eder aþýða bir afetin tenini;
Doðarken aðlanýlan dünya cehennemini;
Sinesi cennet etmiþ, nurlu bir zülal ile.

Kýsa boylu menekþe, misk-i amber kokulu;
Sevdayý anlatmanýn duygu yüklü okulu;
Bezm-i ezel mülkünden yüreðiyle tapulu;
Anlayamaz müneccim efsun ile fal ile.

Yürüyüþü, endamý servi olan güzelin;
Bakýþýyla can yakýp, derde salan güzelin;
Gamzesindeki beni gönül çalan güzelin;
Göðsündeki karanfil tomurcuk meyyal ile.


Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: