Türkoðlu, sordun mu sen hiç kendine
Sen kimsin, kapýldýn kimin fendine?
Sen ki ruh taþýrdýn büyüktü ruhun
Dünyayý titreten ordular kurdun.
Bir zaman dünyaya sendin yön veren
Karýn doyurmak mý þimdi tek gayen ?
Seni kimler düþürdü bu hallere
Avuç açýyorsun yaban ellere?!
Sana, bu hayatý reva görenler
Sefa sürüyorlar eþ dost yarenler.
Anla baþtakiler seni hor görür
"Rabbena hep bana" der durur.
Yoðurdun hep kaymaðýný yiyenler
Sana sabret, sana þükret diyenler.
Bir bak seçtiklerin nasýl yaþýyor
Sana hep ’sabýr ve þükür’ düþüyor.
Ayýptýr bu çaðda yokluk, yoksulluk
Dolup taþýyorken dünyada bolluk.
Þehit-gazi, senin garip çocuðun
Sahibi kim kölesi kim bu yurdun?
"Etrak-ý bî idrak" dediler sana
Duymadýn mý, öldün mü, uyansana.
Üç asýr, beþ asýr, uyudun yeter
Uyan artýk, uykun, ölümden beter.
"Titre ve kendine dön" yeter, kanma
Tatlý söze, boþ hayale aldanma!
Ýbreti maziden, hýz al atandan
Hayr umma dünkü atýný tutandan!
At üstünden þu ölü topraðýný
Gel, kuralým Türk’ün altýn çaðýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.