SENİ ELE VERMEDİM
Ýntihar süsü verdim ölen umutlarýma.
Soranlara “hiç” dedim seni ele vermedim.
Ben kendim neþter vurdum ulan umutlarýma.
“Bende bütün suç!” dedim seni ele vermedim.
Bilinçaltým kahraman, çabasý insanüstü,
Ürkekliðimi deðil sana aþkýmý sustu.
Sorunun cevabýndan soranlar umut kesti
Bu soruyu “geç” dedim seni ele vermedim
Bazen derin bir ahla örttüm acýlarýmý.
Kýsýk bir inlemeyle yýrttým acýlarýmý.
Eyyup peygamber ile tarttým acýlarýmý
“Anlatmasý güç!” dedim seni ele vermedim.
Boþ bir kaðýt verdiler eþkalini çiz diye
Aynen iade ettim kalmadý bir iz diye
Þüpheler tümden arttý akýldan perhiz diye
Hayaline “kaç” dedim seni ele vermedim.
Cellat artýðý ömrüm iþe yarasýn bari.
Gerçi ne sen Ýsa’sýn ne de gönlüm havari.
Hedef saptýrdým hedef ve gayriihtiyari,
“Kaç kaç bitti maç?” dedim seni ele vermedim.
Esip gürledi hâkim sýrlarýný soy diye!
Seni suçlu sanýyor, gülüp geçtim toy diye.
Gözlerimi gösterdim suçlu budur: “Oy” diye
“Birisini seç!” dedim seni ele vermedim.
Heyet çileden çýktý tüm bunlar ayak dedi.
Yeter artýk suçluya yaptýðýn kýyak dedi.
Azmettiriciyi de sanýðý da yak dedi.
Geç artýk çok geç dedim seni ele vermedim.
13.04.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edebiyat Öğretmeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.