Kırılmış bir akşamın üstüne takılan

Artýk sadece bir þairim
Güzel bir yaným varmýþ gibi güya
Þiirler yazýyormuþum korkak ve rezil bir hainin doðurduðu þey için
Aþk için
Çoktan solmaya baþlamýþ oysa ellerim
Sanki
Kendimi sana aþýk etmekten baþka bir hünerim yokmuþ gibi
Teþekkür ederim

Sert bir þey vuruyor göðsüme
Sevgilim
Sevgilim
Çekiç vuruþlarý gibi keskin
Adýný koyamadýðým kurnaz düþmaným
Ey beni yýpratan sakladýðým acýlarým
Çocuklarýn aðrýyan yerlerine serpiyorum gülüþlerini baþ döndüren bir yaðmur gibi
Beyaz bir güvercin için göðe doðru koþuyorum

Bu akþam baþka bir yorgunluk ile çöküyor üzerime
Zor tutuyorum kendimi sokaða çýkmaktan
Ve sabah zorlu bir mücadele
Tek baþýna kaldým diye hayatýn karþýsýnda
Günler
Çoktan hüzünle çalkalýyor gövdemi
Karanlýða kin tutarak düþmana inat yürüyüþüm
Umudumun hiç bitmeyen bir þeyden yapýldýðýný öðrendim
Sis
Halkýn sesine benzer bir ses ile ayaklarýmý bulayan
Ben
Þiirler yazdýðým için korkunun üstesinden gelebilirmiþim

Artýk
Yola çýkmanýn vakti geldiðinde
Halkýn alkýþlarý olmasa bile
Yolu
Öyle bir geçmeliyimki
Bütün yokuþlarý çýkartacak bir güçte
Sabýrla
Her þeyi bozan bir inatla
Öyle bir cesaret ki yenilgi kabul etmeyen bir hýrsla

Kuþlar ölünce
Herkesten önce ben yürüdüm yürüdüm yürüdüm

Ömer Altýntaþ


Sosyal Medyada Paylaşın: