EKSİK SÜKUN !!

Sükunet birazcýk!
Yordu beni bu kalabalýk gürültü!

Damlalar!
Çok kuraðým bu günlerde!
’Ben’ çatladý sýrýlsýklam ’ben’ in içinde!
Kendimi görmezden gelmekten sýkýldým!
Ve ona çaktýrmadan,onu aramaktan da!
Aynalarda namevcut gözkapaklarým ki;
Ben her baktýðýmda aynalara;
Bulamadýðým kendimi görüyor,
Görmemem gereken beni buluyorum!...

Saçmalýk!
Sükunet birazcýk!

Katli vacip midir?
Çünkü,içimdeki ’ben’ leri susturmalýyým artýk!
’En yorgun’ um hepsi bu!
Boþ bir evde,boþ bir ruhla yaþýyorum günlerdir!
Sessizlik iç ruhumu çalmýþ...
Penceremde kol geziyor kargalar.
Ve onlarý kovmasam;
Yüreðimi kemirecekler biliyorum!

Biliyorum
Gün doðudan doðuyor...
Ama her gün batýdan batan ben oluyorum!

Sükunet birazcýk!
Ama seçeneðim bile yok!
Kim gitsin;kim kalsýn?
’Ben’ mi;yoksa, ’ben’ mi?

Bu bir boþluk,bir boþa çýrpýnýþ...
Düþüyorum!
Sanýrým,gözlerimi kapatma vaktim geldi!
Bu ölümü görmemeliyim;
Kimse görmemeli!...
Ölüyorum!
Hiç böylesi talihsiz ölmemiþtim!...


Sosyal Medyada Paylaşın: