NE SANDIN
Yýkýl artýk karþýmdan seni görmesin gözüm
Sen aþký böyle kýsa sürelik mi zannettin?
Evcilik mi oynadýn, yoksa oyun mu kýzým?
Ya da benim gönlümü kiralýk mý zannettin?
“Âlem ne der” diyorsun. Onu sen düþün artýk
Elini az da sen sok altýna taþýn artýk
Bir ömür çek yükünü akýlsýz baþýn artýk
Piyangona mý çýktým, kuralýk mý zannettin?
Zaten küstü gönlümün kaderimle yýldýzý
Var bir cephe de sen aç durma vur, kesme hýzý!
Hem iðneyi kendine batýr hem çuvaldýzý
Sen beni enayi mi bir alýk mý zannettin
Dil ucuyla “hoþça kal!” dedin bitti öyle mi?
“Kal arkamda kör topal!” dedin bitti öyle mi?
“Kendin oyna, kendin çal!” dedin bitti öyle mi?
Ýtibarýmý üç beþ paralýk mý zannettin?
Nankörsün bu söz sana en hafif ton sözümden.
Birisini söyledim dur! Henüz on sözümden.
Hisseni alacaksýn mutlaka son sözümden.
Öfkemi birkaç kuru naralýk mý zannettin?
And olsun dar etmezsem ben sana bu meydaný
Artýk dostum deðilsin hasmýný iyi taný
Ben Mevlana deðilim gönlüm yol geçen haný
Kapým sana daima aralýk mý zannettin?
Kozmik odama girip zaten lirik kalbimi
Yeniden akort ettin bu saftirik kalbimi
Oyuncaðýn mý senin kýrdýn, kýrýk kalbimi
Yaþ ile yakýlacak çýralýk mý zannettin?
12.04.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edebiyat Öğretmeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.