Ýyi dinle arkadaþ,ömür dediðin var ya, Bir "Tren yolculuðu"hayat bundan ibaret O Tren kývrýlarak,o raylarda akar ya, Son duraða varmaktýr,o Trendeki gayret
Ýlk tanýdýðýn Ýki yolcu canýndýr senin Onlar bu hayattaki,senin olma nedenin Onlardan kaynaklanýr huzurun ve güvenin Onlarýn biri annen,biride baban elbet
Hep seninle olacak zannedersin onlarý Seyahatleri biter geliverir sonlarý Ýstasyonlar doldurur zamanla vagonlarý Kimi dost kimi kardeþ ve, O gelir nihayet
O, canýna canandýr bu yolculukta elbet Aldýðýn her nefeste,nefestir ilelebet An gelir O da içer ecel elinden þerbet Bir yalnýzlýk baþlarki,çýðlýk atar Hürriyet
Ýnsanoðlu bir tohum bu dünya bir kara yer Ýster bir kadeh kaldýr ister seccadeni ser Son durak geldiðinde ecelin seni bekler Bir varsýn bir yoksun hep bu böyle ilelebet
Bu Tren seferinde daha neler var neler Neþe umut kederler beklentiler hayaller Merhabayla baþlayýp vedayla tükenenler Güzel görmeyen gözde misafirdir esaret
Her yolcunun mutlaka vardýr bir son duraðý Her yolcunun yoluna felek örmüþtür aðý Yokluðunu hissettir ol sevginin yumaðý Arkandan aðlasýnlar sen de onlarý seyret
Onuncu köyün Ozani karapece Sosyal Medyada Paylaşın:
karapece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.