Ne olur

Bir nefes
Son bir nefes çoðaltacak acýlarýmý.
Son bir gayret kalemimin ucunda.
Nolur dokunma.

Ýþte günýþýðý çekip gidiyor
siyah bir örtü býrakarak üzerime.
Rüzgar hiç dokunmadan yüzüme,
savuruyor.
Gözlerime tuzlu dalgalar býrakýrcasýna
bir yaðmur,
Þiddetleniyor.

O hiç yazdýklarýmda olmak istemedi.
Ben de
satýrlarýmýn arasýnda bir mezar kazdým o’na.
Þimdi
bütün þiirlerimde yaþayan bir ölüdür
sevgili.


Bulutlar yaralarýný dökerken bu þehre
Ýnsanlar çýkmaz sokaklara dönüþmekte.
Ben
Bir ünlemle
kanayan þiirlere sýðýnýyorum yine.

‘’Aðacýný yanýnda taþý’’derdi annem.
Sonra ‘’Kimse sana gölgesini vermez sebepsiz yere ‘’
diye eklerdi babam.
Bu yüzden yeþillensem de,
sararýp dökülsem de yaprak yaprak
her güz sabahý.
Dört mevsim yetmeyi öðrendim kendi kendime.
Kimseler
aðlamasýn istedim sayrý yalnýzlýðýma.
Zafer diye diye biriktirdiðim yenilgilerime sarýldým ben de.

Kalabalýklara karýþtým
ceplerimde yalnýzlýklarýmla.
Kor ateþlerde yürüdüm en acýyan halimle.
Düþlerini kaybeden bir çocuk gibi baktým gökyüzüne.
Kuþlar mý yaralýydý,
ben mi mahzundum kýzýla çalan akþamüstleri ,
anlayamadým.

Bir avuç toprak kurtardý tepeden týrnaða bedenimi.
Öpüyordu beni
alnýmýn tam ortasýndan bir ecel
en soðuk haliyle.

O ise durmadan beni öldürüyordu.
Sanki baþka bir hayatým varmýþ gibi.

Yazma diyorum bazen kendi kendime.

Þimdi
O’nu çýkarýrsam mýsralarýn arasýndan
ne kalýr ki benden geriye .


Her gideni küfürlerle uðurladým.
Ve
hep ilk giden o oluyordu en acýtan haliyle.

Sosyal Medyada Paylaşın: