Hiçbir hayata yakışamazsın

/Göðe dokununca bakýþlarýn,
kuþlarýn ne söylediðini anlayacaksýn./

.

Yeni bir güne baþlarsýn.
Bir daha ölmek için.

‘’O’’ senin sol tarafýnda.
Senin kapanmayan yaran sol tarafýnda,
‘’o’’nun olduðu yerde kabuk baðlarsýn.


Avlunda uçmayý öðrenen kuþlar cývýldar.
Gece olur .
Karanlýklar, çürük bir perde gibi yýrtýlýr pencerelerinde .
Sonra bir daha güneþ açar ,
Çocuklar doðar,
Kelebekler ölür.
Hayat denen bir kýsýrdöngünün içinde kaybolur gidersin.



Acý bir sýzý dökülür dudaklarýndan.
Ve
Dostlar biriktirdiðini zannedersin durmadan.
Kalýrsýn sonra bir baþýna .
An gelir
yalnýzlýðýn da sana çok yakýþtýðýný anlarsýn eski bir otel odasýnda.
Sýrtýnda en derininden býçak izleriyle kalýverirsin bir gün.




Þarkýlar söylersin uslu bir rüzgara.
Gün olur sadece can çekiþen bir papatyaya açarsýn içini.
Sana yazýldýðýný sanýrsýn bütün þiirlerin.
Düðümlenir kelimelerin boðazýnda.


Kendini anlatamazsýn ‘’o’’na dünyanýn hiçbir dilinde.
Cümlelerin sonunda kocaman bir ünleme dönersin.
Düþler kurarsýn roman kahramanlarýyla .
Son sayfada hayallerinle birlikte suya düþersin.


Ve yine kýþ biter.
Delikanlý bir bahar gelir, avuçlarýnda çiçekler açar.
Yeþillenir,
dökülüp savrulacaðýn o turuncu mevsimi beklersin.


.


/ Bir þeyini çaldýlar senden.
Ne koyarsan koy yerine,
o boþluðu dolduramazsýn./




Baþýný alýp gitmek istersin,
Hiç dönmek istemezsin bir daha.
Anýlarýný yakarsýn, anýlarýn seni yakar.
Sol tarafýna düþer ince bir sýzý.
Alnýndaki ateþte tutuþur tüm geçmiþin.
Yaðmursuz bir günde ýslanýrsýn ansýzýn.
Ve
Çöl yangýný yüreðinde
Aslýnda yaðmura ne çok benzediðini anlarsýn bir gün.



Þehirlerarasý bir otobüsün loþluðunda
Pencere kenarýnda kaybolduðunu görürsün sonra.
Yeni bir gün doðar,
Güneþ yakar esmerliðini,
Gölgene sýðýnýrsýn bir ikindi sonrasý.

Sýrt sýrta verir mahallendeki yaþlý evler.
Bir cadde gibi uzanýrsýn boylu boyunca.
Telaþlý insanlar gelir geçer üstünden.
Kimisi süpürür, kimisi kirletir üstünü.
Tozlarýn yükselir göðe, bulutlar tükürür seni.
Issýz bir yolun tam ortasýnda
Gitmeye de dönmeye de yüz bulamazsýn.



Yollar uzar sonra.
Kýsalýr yýllarýn.
Ömrünün orta yerinde kýrk parçaya bölünürsün.
Koþarsýn peþisýra yitik bir aþkýn.
Ve bir sevdanýn
senden
neler aldýðýný görürsün bomboþ ellerine bakýnca.



Daðlarý deler kimi aþýklar,
kimi aþýklar çöllere düþer.
Sen ne yaparsan yap,
hiçbir aþka yakýþamazsýn.


........................


Aslýnda
Hiç bir yola gerek olmadýðýný anlarsýn
o menzile ulaþmak için.
Kanayan dizlerine tutunur,
gidersin zamaný gelince.
Çocuklar doðar,
Çocuklar büyür,
Büyüyen çocuklarý sevmediðini anlarsýn bir gün.


.


/Þehirler yýkýlýr yalnýzlýðýnda.
Nereye gidersen git,
gittiðin hiçbir kentte kalabalýklaþamazsýn./

.


Yine yeniden karanlýklar çöker üstüne.
Baþýn döner,
‘’O’’ dönmez.
Gecenin yakasýna yapýþýr ellerin.
Kan damlar yumruklarýndan.
Gözlerin dikilir tavana.
Islanýr üstün baþýn.
Duvarlarýn da konuþtuðunu anlarsýn
suskunluðunda.



Mevsimler gelir geçer.
Zamansýz dökülürsün takvim yapraklarýndan.
Köpekler titrer sokak baþlarýnda.
Siyah bir gökyüzü yýrtýlýr gökkubbende.
Yýllar sonra,
hüznün sana nasýl da yakýþtýðýný görürsün baktýðýn tüm aynalarda.


Ýnsansýn,
hatalar yapmaya baþlarsýn an gelir.
Bir yalanýn tam ortasýnda bulursun tüm doðrularýný.
Süt dökmüþ bir kedi gibi mahcup durursun annenin mezartaþýnda.
Yaþamak diyorlar ya,
Yaþamanýn bir uçuruma tutunmak olduðunu,
Ýnceldiðin yerden koptuðunda anlarsýn.



Sonra yine sabah olacak,
Bir denizi seyredeceksin günaþýrý.
Martýlar geçecek üstünden.
Her þeye raðmen
gülümseyeceksin.


.

.


Ama;
Demedi deme
Senin ölümün bu hayatýn elinden olacak.
Ve ‘’o’’ beklenen hiç gelmeyecek.
Bir yara izi gibi duracak yüzünün kýyýsýnda kaybettiklerin.
Suretin deðince cam kýrýklarýna,
‘’O’’nun olduðu sol tarafýndan
Kanayacaksýn.


‘’Nasýlsýn?’’ diye soracaklar;
yaralarýný saklayarak
‘’Ýyiyim ‘’ diyeceksin.



Binlerce kez ölüp dirilsen de,
Hiçbir hayata yakýþamazsýn.


—-


‘’Göðe dokununca bakýþlarýn,
Kuþlarýn da aðladýðýný anlayacaksýn.’’

.


..................................


.

.Bkrçkmkistnbl/2018
Sosyal Medyada Paylaşın: