ÖLMEK İSTEDİM AMA ÖLEMEDİM

Öyle acýlar çektim ki
Hiçbir zaman huzurlu bir gün görmedim,
Hep sustum ve içime attým...
Ýçimde biriktirdim kederlerimi.
Dost gözüyle baktým dört bir yanýma,
Ama ne yazýk ki gerçek bir dost göremedim...

Kime ne ettim bilemedim,
Gün günden iyi gelmedi;
Dert üstüne dert ekledim...
Mutlu olmak isterken, asla mutlu olamadým.
Her gün bir baþka azap, her gün baþka üzüntü;
Bugüne kadar içimden gelerek doyasýya gülemedim...

Hayat dedim çektim,
Kimseye ne çektiðimi söylemedim.
Beni anlayan yoktu ki zaten,
O yüzden kimseye bildirmedim, bildiremedim;
Hayatýn acýmasýz sillesini daima hep ben yedim...

Beni kimileri saf sanýp,
Bana dost gibi göründüler,
Ýçlerinde ne hinlik vardý bilemedim...
Sonrasý belli, acý ve gerçek;
Ölmek istedim ama ölemedim...

FATMA GÜL
18:15 25.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: