biterken her şey...

neden...!
akþam oluyor ki
seni bana durmadan hatýrlatan saatler neden var
her tarafta hatýralarýn,
eve girmeye korkuyorum
senin gülen sesin yok...nede bende bir resmin
dinlediðim þarkýlarda niye sen varsýn...
sen benim bu bedenimde nesin...
lütfen bana söyler misin

neden...!
bu kadar yakýnken, bana uzaksýn
ellerimi uzatsam ellerine
gözlerimle okþasam o masum gözlerini
bir umut açsada yaný baþýmda
dikenleri olmasa
ellerimle tutabilsemde, yüreðimi kanatmasa...

neden...!
kaðýda yazdýðým satýrlarda resmin
yazýlarý kýskanýr oldum
her harfte, her hecede sen varsýn
bilmiyorum artýk neden sessiz kaldý
bunca sana yazdýðým þarkýlar
belli ki uzaktýr
bitmez herhalde bu taþtan oyma yollar...

neden...!
bir aðustos sýcaðýnda yanýmda deðilsin
en lazým olan anda benden habersiz
bir sonbahar yaðmurunda
yine ýslanmaktasýn, tek baþýna
bulutlarýn gölgesi altýnda

neden...!
gelmez mi bana beklediðim bu baharlar
içime yaðmasý gereken yaðmurlar
gitmeler bitmez mi benden uzaklara
ve sen gelmezmisin, saklý bahçemin
el deðmemiþ topraklarýna...
Sosyal Medyada Paylaşın: