Lili
"Gel",deseydin,
"Caný cehenneme", derdim;
Tasýnýn da taraðýnýn da.
Yalýn ve yalansýz bir kiþilikle,
Güneþ kadar gerçek,
Ekmek kadar,
Su kadar kutsal bir aþk ile gelecektim sana Lili.
Bilmezdin,
Bir yerdin;
Kendimi her aradýðýmda bulduðum,
Hüznümün her renginden sýyrýldýðým,
Ýlk kez nefes almanýn tadýna vardýðým bir yer.
Þimdilerde
Bir tek benim canýma dadanan,
Acýlar boy veriyor topraðýmda Lili.
Boþalttýðý yaðmurla kendini tüketen bir bulutan farksýzým.
Ne beyaza ne de siyaha çalýyor rengim;
Gri bir acýda dem tutmakta ruhum.
Bu kaçýncý yara,
Kaçýncý gidilmiþlik bu,
Çekilmiþ kaný tenimin
Yürek desen,
Þaþkýn ve biçare,
Kin deðil,
Sevda beslemiþ kundaðýnda hep.
Yükünü sýrtýma vursaydýlar dünyanýn,
Bu kadar acý çekmez,
Kahrolmaz,
Ve can havliyle baðýrmazdý her yaným Lili.
Duy,
Duy da utan
Bunca hasreti burnumda tüten,
Sen!
Evet sen Lili!
Kimden gördün de gittin,
Benden göremediðin deðeri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.